«Οι γονείς μου με βάπτισαν Έντουαρντ. Ήταν πάντα υποστηρικτικοί και οι δύο μαζί, μποέμ τύποι, δεν κόλλησαν ποτέ στα μικροαστικά πρότυπα. Στο σχολείο ήμουν χάλια, δεν ήμουν καλός μαθητής και αργότερα το μετάνιωσα· θα μπορούσα να είχα προσπαθήσει λίγο παραπάνω, αλλά με αποσυντόνιζε η παπαγαλία. Την Ιστορία ουσιαστικά την έμαθα αργότερα, μέσα από την Ιστορία της Τέχνης στη σχολή», είπε αρχικά ο Έντι Γαβριηλίδης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Και πρόσθεσε: «Έδωσα εξετάσεις επειδή έδιναν όλοι, όμως είχα ήδη αποφασίσει ότι θα σπουδάσω στο Λονδίνο και τελικά πέρασα στο Central Saint Martins. Από τα έξι μου ήξερα ότι θα ασχοληθώ με τη μόδα· η Γκλεν Κλόουζ ως Κρουέλα Ντε Βιλ ήταν μια καθοριστική εικόνα για μένα. Στην εφηβεία, βέβαια, ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά οι γονείς μου διαφωνούσαν και μου έλεγαν να γίνω σχεδιαστής μόδας. Η υποκριτική έχει κάτι σχεδόν θρησκευτικό και δεν νομίζω ότι θα είχα τη συνέπεια και το πάθος που απαιτεί».

Όσον αφορά τη μόδα, ο Έντι Γαβριηλίδης είπε: «Τη μόδα, αντίθετα, την υπηρέτησα. Υπήρχε και ματαιοδοξία στην αρχή, είχα λυσσάξει ότι θα πάω, αλλά εκεί έφαγα τα πρώτα χαστούκια και συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι ο καλύτερος.

Αναρωτιόμουν τι κάνω εδώ και πώς θα τα βγάλω πέρα, προσπαθώντας να καταλάβω τι μου ζητούσαν και να βρω τη δική μου ταυτότητα. Κάπως έτσι γνώρισα και τον Αλεξάντερ ΜακΚουίν σε ένα πάρτι στο Λονδίνο, χωρίς τότε να έχω καταλάβει ποιος ήταν. Ήταν πολύ σεμνός και κλειστός άνθρωπος και, μετά τον θάνατό του, δούλεψα στον οίκο του για περίπου δύο χρόνια».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πηγή: www.zappit.gr      Αρχική