Πολύ πριν μπουν στη ζωή μας όροι όπως Secret Santa – είτε στην καθαρή είτε τη «βρώμικη» εκδοχή του- και White Elephant, ό,τι πιο κοντινό σε μυστικό γύρω από την ανταλλαγή δώρων ήταν ο ρόλος του θείου μου, ο οποίος είχε επιφορτιστεί με το να κρύβει τα δώρα μας κατά τη διάρκεια του ρεβεγιόν πίσω από τις κουρτίνες στο σαλόνι του σπιτιού.

Το μυστικό δεν κράτησε πολύ και η ταυτότητα του δικού μας «κρυφού Άγιου Βασίλη» αποκαλύφθηκε, παίρνοντας μαζί και ό,τι είχε απομείνει από την παιδική μας αθωότητα.

Χρόνια αργότερα, όταν έπεσε για πρώτη φορά η ιδέα της ανταλλαγής δώρων εκτός σπιτιού και συγκεκριμένα στο γραφείο, τα πρώτα άβολα συναισθήματα αντικαταστάθηκαν από αυτά της αγωνίας για το ποιος θα είναι ο αποδέκτης του δώρου σου αλλά και τι δώρο θα έχει σκεφτεί ο δικός σου secret santa να σου κάνει.

Κυρίως να σου δείξει με τον τρόπο του ότι σε ξέρει και δεν πήρε το πρώτο δώρο που βρήκε μπροστά του.

Κάπου ανάμεσα σε κληρώσεις και ιστορίες για όσα μπορούν να πάνε λάθος και μοιάζουν βγαλμένες απευθείας από το The Office, γεννήθηκε η απορία για το ποιος ήταν εκείνος που ξεκίνησε επίσημα την παράδοση του Secret Santa.

Αν και δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή, πολλοί πιστεύουν ότι η ιδέα αυτής της χριστουγεννιάτικης παράδοσης ανήκει στον Αμερικανό φιλάνθρωπο Larry Dean Stewart.

© The Commercial Appeal/ZUMA/Visualhellas.gr

Όλα ξεκίνησαν το 1979, στο Κάνσας Σίτι των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ο Larry άρχισε να μοιράζει ανώνυμα χρηματικά δώρα σε φτωχές οικογένειες και άτομα που είχαν ανάγκη, την περίοδο των Χριστουγέννων. Το γεγονός ότι κρατούσε την ταυτότητά του κρυφή τον έκανε σύντομα γνωστό ως «ο Secret Santa του Κάνσας Σίτι».

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ TOPIGADI.EU

Κάθε Δεκέμβριο, επί χρόνια, περιφερόταν στους δρόμους και μοίραζε χρήματα, συχνά χαρτονομίσματα των 100 δολαρίων, μερικές φορές δύο ή τρία κάθε φορά. Όπως βλέπουμε και στο παραπάνω βίντεο να κάνει, φορώντας μία λευκή σαλοπέτα, ένα κόκκινο μπλουζάκι και ένα καπέλο που έγραφε πάνω Super Jesus. Κατά τη διάρκεια των 26 χρόνων που συνέβαινε αυτό, εκτιμάται ότι μοίρασε συνολικά 1,3 εκατομμύρια δολάρια.

Οι πράξεις καλοσύνης δεν περιορίζονταν ωστόσο μόνο την περίοδο των Χριστουγέννων, καθώς συνέχισε να μοιράζει χρήματα για πολλά χρόνια ακόμα. Το 2001 μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ, ο Larry Dean Stewart έκανε δωρεές χιλιάδων δολαρίων στους κατοίκους της πόλης, ενώ και το 2005 έκανε το ίδιο για τους πληγέντες του τυφώνα Katrina που έπληξε το Μισισίπι.

Η ταυτότητά του αποκαλύφθηκε έναν χρόνο αργότερα, και ο ίδιος έφυγε από τη ζωή το 2007 έπειτα από μάχη με τον καρκίνο. Όμως είχε ήδη προλάβει να γίνει σύμβολο της καλοσύνης και της ανθρωπιάς.

Ποιος ήταν ο Larry Dean Stewart

Γεννήθηκε και μεγάλωσε φτωχικά στο Μισισίπι, όπου ζούσε με τους παππούδες του σε ένα μικρό σπίτι που το μπάνιο ήταν έξω από αυτό. Ως νεαρός πωλητής, έμεινε άστεγος όταν η εταιρεία για την οποία δούλευε έκλεισε ξαφνικά το 1971. Πέρασε νύχτες που κοιμόταν στο αυτοκίνητό του και για να μένει ζεστός άνοιγε τη μηχανή.

Ένας πρωί, άφραγκος, κρυωμένος και πεινασμένος παρήγγειλε ένα πλούσιο πρωινό σε ένα εστιατόριο και μετά προσποιήθηκε ότι είχε χάσει το πορτοφόλι του. Ο μάγειρας προσποιήθηκε με τη σειρά του ότι μάζεψε κάτι από το πάτωμα και έδωσε στον Stewart ένα χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων, ένα σημαντικό ποσό για εκείνη την εποχή. Συνειδητοποίησε ότι κανείς δεν είχε χάσει αυτά τα χρήματα και ορκίστηκε να κάνει το ίδιο για κάποιον άλλο κάποια μέρα.

Η ζωή τον έβγαλε στο Μιζούρι, όπου ακολούθησαν ακόμη πιο δύσκολες οικονομικά στιγμές, μέχρι που του πέρασε από το μυαλό να ληστέψει ένα μίνι μάρκετ για να αγοράσει φαγητό για τη γυναίκα και τον γιο του. Δεν μπορούσε να το κάνει όμως. Προσευχήθηκε για βοήθεια. Εκείνο το βράδυ, ο κουνιάδος του τού πρόσφερε ένα δάνειο εντελώς ξαφνικά.

Το 1979, ο Stewart έχασε και πάλι τη δουλειά του λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ένα απόγευμα σταμάτησε κάπου για να φάει ένα μπέργκερ. Όταν η σερβιτόρα του έφερε την παραγγελία του, της έδωσε ένα χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων και παρατήρησε ότι έτρεμε από το κρύο. Σκέφτηκε ότι χρειαζόταν βοήθεια.

«Κράτα τα ρέστα», της είπε. Εκείνη ξέσπασε σε κλάματα. Ξαφνικά, ο Stewart θυμήθηκε την εποχή που ο ίδιος ήταν άστεγος και πεινασμένος και τον πλημμύρισαν τα συναισθήματα που είχε νιώσει όταν εκείνος είχε δεχθεί βοήθεια από έναν άγνωστο.

Πήγε στην τράπεζα, σήκωσε περίπου τις μισές αποταμιεύσεις του και άρχισε να αναζητά ανθρώπους για να τους βοηθήσει. Στις αρχές του επόμενου έτους, βρήκε μια νέα δουλειά. Μέσα σε δύο χρόνια, μοίραζε χαρτονομίσματα των εκατό δολαρίων τις ημέρες των Χριστούγεννων.

Με την πάροδο των χρόνων, η γενναιοδωρία του έγινε τρόπος ζωής. Ενθάρρυνε και άλλους να κάνουν το ίδιο. «Δεν ήταν απαραίτητο να είναι χρήματα», έλεγε. «Ανοίξτε την πόρτα σε έναν άγνωστο. Μεταφέρετε τα ψώνια κάποιου. Κάντε τουλάχιστον μία τυχαία πράξη καλοσύνης την ημέρα».

Τον Απρίλιο του 2006 έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο και μέχρι τον Ιανουάριο του 2007, η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Λίγο πριν φύγει από τη ζωή και έχοντας δώσει χαρά σε πολλούς, όταν τον ρώτησαν αν μετάνιωσε για κάτι, ο Stewart απάντησε καταφατικά, λέγοντας «μακάρι να μπορούσα να είχα βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ LIFE ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ LIFE

Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.

Πηγή: www.oneman.gr      Αρχική