Η αδίστακτη βρεφοκτόνος που μέχρι στιγμής συνδέεται με 4 δολοφονίες, παραδέχθηκε στις Αρχές ότι σκότωσε τα δύο παιδιά της στις 19 Ιουνίου 2022 και 17 Οκτωβρίου 2023, σκότωσε το μωρό φίλης της στις 4 Φεβρουαρίου 2021 και σκότωσε την αδερφή της το 2014, όταν το θύμα ήταν βρέφος και η Μουρτζούκου ήταν 14 ετών. Για το δεύτερο παιδί της, η Μουρτζούκου ισχυρίζεται ότι το σκότωσε κατά λάθος «πλακώνοντάς» το στον ύπνο, ενώ για τα υπόλοιπα βρέφη παραδέχεται ότι τα σκότωσε με πρόθεση.

Να σημειωθεί ότι υπάρχει ακόμα ένα παιδί που πέθανε μυστηριωδώς παρουσία της Ειρήνης Μουρτζούκου, για τα οποίο η έρευνα παραμένει ανοιχτή. Είναι η υπόθεση του Παναγιωτάκη, του τελευταίου παιδιού που έφυγε από τη ζωή και ουσιαστικά άνοιξε την έρευνα.

«Όταν τσακωνόμουν με τη μάνα μου, ήθελα να κάνω κακό. Δεν αντέχω άλλο, ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου», φέρεται να είπε στους αστυνομικούς του Τμήματος Ανθρωποκτονιών.

Αυτό που εκφράζουν μαζικά οι Έλληνες στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, πέρα από τον αποτροπιασμό τους για την ίδια τη φόνισσα των παιδιών, είναι η οργή τους για όλο αυτό το μιντιακό σύστημα που συντηρούσε εδώ και 2 χρόνια τη Μουρτζούκου ως ένα αρρωστημένο «προϊόν» εγγυημένης τηλεθέασης. Κανένας δεν φαίνεται να έπεσε από τα σύννεφα με την ομολογία της Μουρτζούκου. Όμως η απέχθεια για την εργαλειοποίηση αυτής της υπόθεσης είναι τεράστια.

Ένα αιμοσταγές κτήνος που έπνιγε αθώα μωράκια είχε φτάσει να γίνει τηλεπερσόνα για ένα νοσηρό «reality» σε εκπομπές καναλιών. Και η Μουρτζούκου «ρουφούσε» αχόρταγα τη δημοσιότητα απολαμβάνοντας το γεγονός ότι κορόιδευε κατάμουτρα τους πάντες, αλλά συνέχιζε να κυκλοφορεί ελεύθερη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που σχολιάζουν ότι η υπόθεση ήταν «δεμένη» εδώ και καιρό αλλά η σύλληψη έγινε τώρα, σε μια χρονική συγκυρία που… έτυχε να είναι πρώτο θέμα το σκάνδαλο του .

Το ξεχαρβαλωμένο ελληνικό κράτος δεν πήρε κανένα μάθημα από την υπόθεση της Ρούλας Πισπιρίγκου που δολοφόνησε ανενόχλητη τα 3 παιδιά της, ενώ οι ιατροδικαστές έβγαζαν τραγικά λανθασμένα πορίσματα. Καμία σοβαρή συνέπεια δεν είχαν οι «κομπογιαννίτες» που αν είχαν κάνει σωστά τη δουλειά τους, θα είχαν σωθεί ζωές.

Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε με τη Μουρτζούκου, τα θύματα της οποίας διαγνώστηκαν με «ενδιάμεση πνευμονίτιδα» ως αιτία θανάτου. Κανένας ιατροδικαστής δεν υπέδειξε την ασφυξία ως αιτία θανάτου.

Οι πολίτες ζητούν εξηγήσεις πώς γίνεται μια ιατροδικαστική υπηρεσία (της Πάτρας συγκεκριμένα) να μην αντιλαμβάνεται επιστημονικά τη δράση από δύο serial killers, δύο σύγχρονες Μήδειες που δολοφονούσαν ανυπεράσπιστα μωράκια. Εννοείται ότι κοινό αίτημα όλων είναι να «ξηλωθεί» αυτή η υπηρεσία και να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες γι’ αυτό το αιματηρό φιάσκο που σόκαρε 2 φορές το πανελλήνιο.

Από εκεί και πέρα, τα οργισμένα ερωτήματα είναι κοινά για τους περισσότερους. Λειτουργούν οι υπηρεσίες αυτής της χώρας που έχουν ως καθήκον να προλαμβάνουν και να εντοπίζουν το έγκλημα; Υπάρχει εκτελεστική και δικαστική εξουσία να παρεμβαίνει εγκαίρως ή φτάσαμε σε σημείο ακόμα και τα ειδεχθέστερα εγκλήματα να γίνονται επικοινωνιακά εργαλεία; Είναι δυνατόν οι τηλεοπτικές εκπομπές να αναλαμβάνουν τη δουλειά των Αρχών; Είναι δυνατόν να υπήρχαν ακόμα και εκπομπές που «ξέπλεναν» αυτό το τέρας; Έχουν αναλογιστεί όλοι οι υπεύθυνοι πόση ζημιά κάνουν στην κοινωνία εξοικειώνοντας τη με την παράνοια των δολοφόνων; Καταλαβαίνουν ότι μια Πισπιρίγκου «γέννησε» τη Μουρτζούκου και μια Μουρτζούκου θα «γεννήσει» κάποιο άλλο κτήνος;

Πηγή: www.sportime.gr      Αρχική