Έριξε κατά λάθος άργυρο πάνω σε εγκέφαλο κουκουβάγιας. Έτσι είδε για πρώτη φορά τον ανθρώπινο νου
Ένα βράδυ του 1873, σε ένα παλιό νοσοκομείο της Παβίας, ο Ιταλός γιατρός Καμίλο Γκόλτζι δούλευε στο μικρό κουζινάκι που είχε μετατρέψει σε εργαστήριο. Δεν είχε ηλεκτρικό φως. Δούλευε με κεριά. Και πάνω στο πάγκο, είχε ακουμπήσει ένα δοχείο με νιτρικό άργυρο — ένα χημικό που συνήθως πετούσαν όταν δεν πετύχαινε. Ξαφνικά, με μια άγαρμπη κίνηση του αγκώνα του, το δοχείο χύθηκε πάνω σε δείγματα εγκεφαλικού ιστού από κουκουβάγια.
Για να διαβάσετε την υπόλοιπη είδηση πηγαίνετε παρακάτω και πατήστε το κουμπί Διάβασε Περισσότερα. Αν σας ενδιαφέρει κάποια από τις διαφημίσεις μας, είστε καλοδεχούμενοι να την πατήσετε. Με αυτό τον τρόπο μας δίνετε τα απαιτούμενα κονδύλια για να συνεχίσουμε να "φουσκώνουμε" για σας. Συντηρείτε επίσης τις οικογένειες των ανθρώπων που δουλεύουν στον όμιλο των sites μας fouska.eu-topigadi.eu.
Ο Γκόλτζι, σύμφωνα με κάποιες ανεπιβεβαίωτες διηγήσεις, αναφώνησε αυθόρμητα ένα ιταλικό ισοδύναμο του «γαμώτο». Δεν ήταν άνθρωπος που έβριζε συχνά. Αλλά πίστευε πως όλα είχαν καταστραφεί. Έβαλε τα δείγματα στην άκρη, απογοητευμένος.
Μερικές εβδομάδες αργότερα, χωρίς πολλές ελπίδες, αποφάσισε να κοιτάξει τα δείγματα κάτω από το μικροσκόπιο. Αυτό που είδε τον άφησε άφωνο. Ο άργυρος είχε βάψει μόνο λίγα κύτταρα, αλλά το είχε κάνει με τρόπο μαγικό. Τα νευρικά κύτταρα ξεπρόβαλλαν σαν μαύρες σιλουέτες πάνω σε χρυσοκίτρινο φόντο. Κάθε δενδρίτης, κάθε απόληξη, κάθε απομυελινωμένο μονοπάτι του εγκεφάλου φαινόταν ολοκάθαρα. Ήταν σαν να έβλεπε για πρώτη φορά τον χάρτη της ανθρώπινης σκέψης.
Ονόμασε αυτή την τεχνική “la reazione nera” — η μαύρη αντίδραση. Και άρχισε να τη βελτιώνει. Επί δεκαετίες, η ανατομία του εγκεφάλου ήταν μια θολή υπόθεση. Οι επιστήμονες ήξεραν ότι υπήρχαν τα «νευρικά κύτταρα» και τα κύτταρα γλοίας, αλλά δεν μπορούσαν να τα παρατηρήσουν ζωντανά. Τώρα μπορούσαν.
Τα γλοιακά κύτταρα, στρογγυλά, με προεκτάσεις σαν μέδουσες μέσα σε κεχριμπάρι, φαινόταν πως στήριζαν τους νευρώνες — από τη λέξη “γλοία”, που στα ελληνικά σημαίνει «κόλλα». Οι νευρώνες είχαν κορμό (σώμα), διακλαδώσεις (δενδρίτες) και έναν μακρύ άξονα (νευράξονα) που έφευγε σαν τηλεγραφική γραμμή και έφτανε μακριά. Πολύ μακριά. Μερικές φορές, μικροσκοπικά χιλιοστά ίσχυαν όσο χιλιόμετρα στον πραγματικό κόσμο.
Ο Γκόλτζι, όμως, έκανε ένα κρίσιμο λάθος. Πίστευε ότι όλοι οι νευρώνες ήταν ενωμένοι, σαν ένα συνεχές δίκτυο, χωρίς διακοπές. Ότι ο εγκέφαλος λειτουργούσε σαν ένας συμπαγής ιστός. Το έλεγε με σιγουριά. Και είχε άδικο.
Λίγα χρόνια αργότερα, ένας Ισπανός γιατρός, ο Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ, τελειοποίησε τη μέθοδο του Γκόλτζι και την εφάρμοσε ξανά. Βάφοντας δύο φορές τα δείγματα, πέτυχε ακόμα καθαρότερη εικόνα. Και είδε κάτι που ο Γκόλτζι είχε αγνοήσει. Οι νευρώνες δεν ήταν ενωμένοι. Ήταν ξεχωριστοί. Σαν δέντρα που αγγίζονται, αλλά δεν γίνονται ποτέ ένα. Η πληροφορία πήγαινε από τους δενδρίτες στο σώμα και έπειτα στον νευράξονα. Εκεί τελείωνε. Και ξεκινούσε ξανά σε άλλον νευρώνα.
Για να το αποδείξει, ο Καχάλ αφαίρεσε την τροφή από κάποιους νευρώνες και τους άφησε να πεθάνουν. Οι γύρω τους έμειναν άθικτοι. Αν ήταν ενωμένοι, θα καταστρέφονταν όλοι μαζί. Δεν ήταν. Έτσι γεννήθηκε το δόγμα του νευρώνα — μια από τις θεμελιώδεις αρχές της νευροεπιστήμης.
Το 1906, η Σουηδική Ακαδημία απένειμε στους δύο άντρες το Νόμπελ Ιατρικής. Ο Γκόλτζι και ο Καχάλ ανέβηκαν στο ίδιο βήμα. Και στις ομιλίες τους, ο ένας αποδομούσε τη θεωρία του άλλου, μέσα σε ευγενικές, κοφτερές φράσεις. Ήταν ίσως η πιο παγερή απονομή στην ιστορία των Νόμπελ.
Ο Γκόλτζι έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που είδε για πρώτη φορά τον νου. Ο Καχάλ, ως ο πρώτος που τον κατάλαβε.
Κάνε μας Like στο Fouska.eu και μπες κι εσύ στη Φούσκα! ⇒
Πηγή: www.sportime.gr Αρχική
ΔΕΙΤΕ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΒΙΝΤΕΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΣΤΟ TOPIGADI.EU
