Ήταν κάποτε ένα κορίτσι γεμάτο φρεσκάδα. Έξυπνη «γρήγορη», με μια ελιτίστική αλητεία που την έκανε αυτόματα στα μάτια μου… πολύ ερωτεύσιμη.

Με σπουδές στα καλύτερα Πανεπιστήμια- ας είναι καλά ο μπαμπάς που πλήρωνε- το κορίτσι αυτό έκανε πάντα την διαφορά στις παρέες της. Απο το Κολέγιο Αθηνών μέχρι και πρίν απο κάποια χρόνια…ήταν το χρυσό μωρό της «Αθηναϊκης ελίτ»

Τα χρόνια πέρασαν. Και απο τα λεπτά σικάτα τσιγάρα πέρασε στον μπάφο στην κόκα… στον τζόγο… και λίγο μετά σε παρέες άκαρδων τζαμπατζήδων που σκάλιζαν τον πάτο του πορτοφολιού της για κανα πενηντάρικο. Έτσι για την παρέα.

Ηξερε τα πάντα. Ήταν χωμένη σε όλα. Σκορπούσε προκλητικά και με μεγάλη αναίδεια τα ευρώπουλα ενώ είχε ένα μοναδικό ταλέντο να ανεβάζει φελλούς-αλβανικής καταγωγής που έκρυβαν την καταγωγή τους- και να προσβάλει αξιόλογες παρέες που την στήριζαν απο την προεφηβεία της.

Έγινε αντιπαθής… μάζεψε όπως τα σκατά τις μύγες ένα παρεάκι που την έπεισε ότι πρέπει να φανεί. Βλέπετε ο μπαμπάς «έχωνε» 15 χιλιάρικα το μήνα για τις ανάγκες της.

Η ανάγκη της να φανεί την οδήγησε σε αεριτζήδες πρ-ίστες που την δάγκωναν για μια φωτογραφία στις κοσμικές σελίδες.

Και ξαφνικά το κορίτσι αυτό… έγινε «κοσμικιά». Πολλές φωτογραφίες, κλήσεις σε πάρτις… αλλά μέσα της; Κενή.

Χθές το βράδυ… είχα την ατυχία να την συναντήσω ξανά… σε πάρκινγκ μπουζουξίδικού.

Πολύ πιωμένη… μόνη… ελαφρώς κλαμένη να μονολογεί… για τα κλειδιά της… και άναρθρα να ζητάει απο τον υπάλληλο του πάρκινγκ να της βρεί τουαλέτα.

Πεσμένα στο τσιμέντο κραγιόν, κάποιες τρίχες απο τα εξτέ της… και το κινητό της κλειστό… να παραμένει στο χέρι της… ως συνέχεια των δαχτύλων της.

Η πριγκίπισσα «έπεσε» σκέφτηκα… και απομακρύνθηκα απο το σημείο… έχοντας καρφωμένη στο μυαλό μου την κατάντια της…

Πόσο κρίμα…

Πηγή: nassosblog.gr      Αρχική